Het is 13 december 2020. Er is geen griep, maar een pandemie. We dragen geen warme sjaal, maar een papieren mondkapje. En het regent.
Als je je verjaardag wilt vieren met een etentje, boek je in december 2020 een hotelkamer. Alleen dan kun je terecht in het restaurant. Het is nog in de ochtend als ik met de jarige Marcel de parkeerplaats van het Overijsselse hotel Hoog Holten op rijd. We zijn benieuwd naar dit kerstpaleis van collega-hotelier Hanneke van Kouwen.
Hotelfunctie
Dichter Beversluis liet het ‘het huis op den berg’ in 1920 bouwen. De hotelfunctie werd in 1936 geïntroduceerd. De huidige eigenaren hebben het in 2002 uitgebreid tot een hotel met 24 kamers, een brasserie en een (feest)zaal. Vanaf de parkeerplaats zie je het lager gelegen hotel met zijn rieten dak al. Wanneer je afdaalt naar de ingang loop je de kerstlampjes tegemoet.
En dan, als je naar binnen gaat, stap je in het Holtense kerstsprookje.
Kerstsfeer
De ingang is als een ijspaleis gemaakt, overal ijsbloemen met lichtjes en een kerstman in een ijswit pak. Bij de receptie en bar leeft de Amerikaanse folklore kerstman; hij laat zijn cadeaus door de elfen verpakken op de Noordpool. In de bibliotheek huizen Mr & Mrs Santa Claus. Deze meterhoge poppen van twee bejaarde kerstgoeroe’s staan op de schouw boven een kacheltje. Ernaast staat een chique kerstboom met feestelijke strikken met schotse ruit.
In de serre vooral veel warme kerstlichtjes, guirlandes en een prachtige kerstboom. Eyecatcher is de levensgrote kerststal op het terras. Kindje Jezus geniet er alle aandacht van Maria en Jozef. De drie wijzen en de herder met zijn schapen kennen de anderhalvemetersamenleving nog niet.
Eromheen kerstbomen met lichtjes. Achter in de tuin, richting de bosrand, staat een knalrood rendier. Hanneke huurt hiervoor een decoratieteam in. Tien personen zijn drie dagen bezig om het hotel eind november om te bouwen tot kersthotel.
Rondje Holterberg
Na de koffie starten we een rondje wandelen om de Holterberg. Wanneer ik hier midden in het doodstille bos om me heen kijk, lijkt Corona even niet te bestaan. Fijn. We starten op de paarse route. De Holterberg blijkt de Périphérique van de Sallandse heuvelrug te zijn. Paarse route rechts, groene route links, langeafstandswandelroute rechtdoor, Sallandse heuvelroute links, wandelnetwerk rechts, camping 2km rechtdoor, uitzichtpunt naar boven.
Zestien kilometers stiefelen we door een landschap dat in een ver verleden gevormd werd door schuivend ijs. Bij het verdwijnen van de ijskap bleef een stuwwal van stenen, zand en keileem achter. Wanneer op het glooiende landschap de heide in bloei staat moet het hier nog mooier zijn. Twee geluksmomentjes onderweg: koffie-to-go bij de kinderboerderij met versgebakken oliebollen, en het prachtige, weidse uitzicht boven op de Holterberg.
Kerstrestaurant
Van wandelen word je hongerig. Dus bij terugkomst nemen we plaats in het restaurant voor het viergangendiner dat bij ons Jingle Bells arrangement hoort. Net als in Dickens’ ‘A Christmas Carol’ wordt hier afgerekend met aloude kersttradities. Hier is alles toegestaan. Hoge kandelaars met kerststrikken, waanzinnige kerstboeketten en slingers van kerstballen met rode kwastjes. Een imposante klassieke kerstboom, fraai ingepakte cadeautjes en een levensgrote Coca-Cola-kerstman.
Kunststofboompjes met namaaksneeuw. Geruite kerstsokken en hertengeweien met kerstlampjes. Je kijkt je ogen uit. Twee kleine puntjes ter verbetering. In het, overigens voortreffelijk smakende menu genoeg wild, zoals eend en hert. Maar in deze over-de-top kerstsetting mis ik de kerstbeleving op tafel: een kerstcocktail, Irish kerstkoffie, een kerstkransje, kerststerren van bladerdeeg of gingerbreadkoekjes. En ik mis Chris Rea.
Op de hotelkamer weinig kerstsfeer. Het had ook 13 januari kunnen zijn. Gelukkig droom ik die nacht van Ebenezer Scrooge. Is het toch nog één en al kerstbeleving hier in Hoog Holten.
