Geboekt in Januari 2020, gepland vertrek 5 juli 2020. En toen kwam Corona.
Lang was daarom onzeker of we wel konden gaan. Maar 15 juni krijgen we een mail en groen licht. Een dag later een telefoontje dat het gekozen hotel gesloten zou blijven. Geboden alternatief aan de andere kant van het eiland is prima. Weer een dag later een mail met verkeerde bevestiging. Toen weer een telefoontje dat op 5 juli geen vlucht gaat, dus dat we naar 4 juli worden verplaatst. Uiteindelijk alles juist bevestigd. Extra dag, zonder kosten. Dank u Corendon.
Toen de hele papierwinkel invullen: gezondheidsverklaring voor Schiphol en een onlineformulier voor de Griekse autoriteiten. Alles geprint. We kunnen!
Coronaregels
Het is wel even wennen hoor; zo’n mondkapje. En ook waar je hem nu wel en niet moet dragen. We vragen het na bij incheck: ‘Overal waar zich een rij vormt moet je hem dragen.’ Dus wel in de rij bij de handbagagecontrole maar niet in de boekenwinkel voor de kass om af te rekenen?
Dan gaan we het vliegtuig in. Er zijn kleine kinderen met mondkapje en ook kinderen zoals onze Diez (10) die er geen draagt. Volgens Corendon moet het wel vinden we terug in de papieren, volgens de dame bij de incheck niet. In het vliegtuig moet je het mondkapje continu dragen, tenminste als je niet aan het drinken bent van de koffie die je bij de stewardess kunt kopen?
Aangekomen op het vliegveld van Corfu wordt ongeveer 20% van de reizigers steekproefsgewijs onderworpen aan een Coronatest. Van ons gezelschap mogen 3 van de 4 volwassenen een wattenstaafje in de mond houden. Bij wijze van Coronatest.
Als de test foute boel aangeeft, wordt je binnen 24 uur gebeld. Voor nu reizen we gewoon verder met de bus.
Laat me je één advies geven als je reist in Coronatijd: doe dat zonder je te ergeren aan onduidelijke en onlogische regelgeving of veranderende omstandigheden!
Het hotel waar we terecht komen is het Elea Beach (****)hotel in Dassia.
De kamers van het Elea Beach hotel zijn schoon en voldoen aan de (****)-eis. Alles is op de kamers aanwezig dat een hotel in Nederland de 4sterrenstatus zou geven: een föhn, een minibar, kartonnen badslippers, grote flatscreen, juiste verlichting, verduisterende gordijnen, een badkamer met aparte douche, guestsupplies zoals zeep en shampoo en 2 handdoeken en kussens per persoon. Het is allemaal wit en grijs. Saai. Maar comfortabel.
De ligging is prachtig! Direct achter de receptie ligt het zwembad, dan de bar en dan de zee. Je kunt dus binnen 20 meter het chloorbad, het zoutwaterbad en de zee bereiken. Overal is veel ruimte met gras voor zitjes en bedjes. Het kiezelstrand heeft eigen bedjes en parasols. Wanneer je wat moet betalen is onduidelijk, maar het kost je niet meer dan € 1,00 per bedje of parasol per dag.
De eetzaal is aan het zoutwaterzwembad gelegen en ziet er uit als elke vreetzaal van een all-inlusive hotel/restaurant. Vanwege de Corona-maatregelen is het buffet alleen toegankelijk voor een medewerker die met mondkapje en handschoenen voor jou opschept wat jij wenst. Het eten is waarschijnlijk iets minder uitgebreid dan anders maar de smaak is erg goed.
De bar is tussen de zwembaden in en biedt naast alle dranken ook all-inclusive snacks als tosti’s en pizzapunten. De rosé, de Fanta lemon, de ouzo en het bier smaken goed.
Coronasteun
Na een paar dagen spreekt mijn hoteliershart als ik bij de bar/restaurant medewerkers informeer naar de huidige omstandigheden voor het personeel. Het schijnt dat de grote hotels overheidssteun krijgen en zij daarom niet de deuren openen. Die faciliteiten zijn daar zo enorm dat het aanzetten van de eetzaalverlichting, zwembaden met glijbanen en de airco’s in de openbare ruimte nooit de verwachte 20% bezetting kan bekostigen. De (seizoens-) medewerkers, Corfu wordt aangeboden van 15 april tot 15 oktober, die hierdoor allemaal geen werk hebben, krijgen € 500,00 per maand als soort van bijstandsuitkering.
Elea Beach is van oudsher een familiehotel, en al heeft het hotel 214 kamers, het krijgt geen steun vanuit de overheid. Daarom is besloten, in afgeslankte vorm toch open te gaan. Die aangepaste vorm uit zich in minder vaak maar uitgebreider reinigen van hotelkamers, geen animatieprogramma, fitness gesloten en ook het winkeltje is de eerste dagen dicht. Wat het personeel betreft is besloten met een heel klein groepje te starten in afwachting van de ontwikkelingen. In de praktijk houdt dat in dat de horecamedewerkers zeven dagen in de week werken van 7.00-21.00/23.00uur. Pff, das pittig!
Er is één medewerker, ik heb nog nooit iemand zo hard zien werken, Alexandro. Die doet de bar, helpt in het restaurant, sjouwt zonnebedden, maakt pizza’s, organiseert het terras en repareert ventilatoren. Hij zit nooit en staat ook nooit stil. En glimlacht altijd (met zijn ogen dan, want zijn mond kan ik niet zien achter het mondkapje). Bewondering voor deze hardwerkende mensen.
Met mijn huurauto (in dit geval via Corendon geboekt, in verband met de flexibel geboden annulering ivm de omstandigheden) heb ik vier routes geselecteerd om het hele eiland te verkennen. Ik heb de toeristische highlights bezocht en mijn eigen pareltjes toegevoegd.
Route 1:
Het westen met Doukades, Paleokastritsa en Pelekas
Ik rijd vanuit Dassia in de richting van Paleokastritsa en beland in Doukades. Ik ga hier op zoek naar het herenhuis Sagrado in Ventiaanse stijl. Het is een echt bergdorp en door de smalle straatjes kan ik geen parkeergelegenheid vinden. Net voor het verlaten van het dorp zie ik een kleine parkeerplaats. Lopend ga ik nu het dorp verkennen. Ik word getroffen door de schoonheid van dit dorp en vooral het dorpspleintje. Natuurlijk kun je er een kop koffie drinken en dat biedt mij gelegenheid om eens rustig rond te kijken. Ik bevind mij duidelijk tussen de Grieken die elkaar hier treffen. Ik vraag de ober waar het herenhuis Sagrado staat? In gebrekkig Engels maakt hij mij duidelijk dat hij het niet weet, maar dat er iemand in het winkeltje aan de andere kant van het plein dat wel weet. Maar die is gesloten, zie ik als ik er voor sta. Dan probeer ik een voorbijganger. ‘No english’. Een dame die haar terras staat te vegen weet me uiteindelijk de weg te wijzen. De Venetiaanse kerk is om de hoek zegt ze. Of dat het herenhuis is dat ik zoek? Ik denk het niet, maar het is wel een prachtige kerk in Venetiaanse stijl. Dat brengt me bij een stukje geschiedenis over Corfu.
In 1147 heeft de Bijzantijnse keizer Manuel Komnenos met de Venetiaanse vloot als bondgenoot de Normandiërs van het eiland gedreven. Bij een nieuwe verdeling in 1214 kwam Corfu onder beheer van Venetië. De inwoners werden opgedeeld in drie klassen, de adel, stadsbewoners en gewone burgers. Het onderwijs van de lagere klassen vond plaats in kloosters. Dankzij de Venetiaanse overheersing kon Corfu als enige regio van het huidige Griekenland de Turkse overheersing ontkomen. Tot Napoleon Bonaparte na zijn definitieve overwinning op de Venetianen Corfu innam eind 1797. De Corfioten begroeten de Fransen enthousiast, zij geloofden in de Franse revolutie. Met de val van Napoleon begon een strijd om het bestuur van de Ionische eilanden (er zijn er zeven, waaronder Corfu) In Parijs werd een overeenkomst getekend: de Ionische eilanden zullen een vrije staat vormen maar onder protectie van Engeland. Nu werden gunstige maatregelen genomen ter bevordering van het onderwijs, de eerste Griekse universiteit. Bovendien verwierf het eiland een compleet wegennet, Corfustad werd aangesloten op het waterleidingnet en er kwamen vele openbare gebouwen bij. De economie bleef vooral gebaseerd op de landbouw maar ook de handel, kunst en literatuur ontwikkelde zich. In 1864 trokken de Engelsen zich terug en werd de Griekse vlag gehesen op de burcht van Corfu!
De omgeving van Paleokastritsa bestaat uit twee schiereilanden en vijf kleine baaitjes. De verleiding om elke vijf minuten te stoppen en een foto te maken is groot. Op het noordelijkste schiereiland bovenop een rots, ligt het Paleokastritsa-klooster, opgericht in 1225. Het complex bestaat uit binnenplaatsen, kloostercellen, galerijen, olijfoliepersen en andere vertrekken van de kloosterlingen. Het klooster is vernoemd naar de vondst van de icoon met de beeltenis van de Hoogstheilige moeder Gods; Panagia Paleokastritissa.
Vanhieruit is het een klein tochtje naar de Engelenburgt (Angelokastro) van waar wederom een prachtig uitzicht. Op de terugweg kom je langs Lakones met het ‘Bella vista’, een toeristische drukte(hier stoppen alle touringcars). Ik ga gauw door naar Pelekas via de Ropas vallei, hier passeer je vele olijfboomgaarden, het is een van de vruchtbaarste streken van het eiland. In Pelekas kun je te voet naar de heuveltop om daar te genieten van de mooiste zonsondergang.
Route 2:
Het noordwesten met highlights Sidari en Roda
Deze regio is de meest toeristische streek van de Ionische eilandengroep. De grootste attractie in Sidari is het Canal d’Amour: tussen de zandsteenrotsen heeft de wind een natuurlijke doorgang voor het zeewater gecreëerd. Men beweert dat ieder stelletje dat samen in het kanaal zwemt, bij elkaar blijft en voor vrijgezellen geldt: als je er doorheen zwemt zal je gauw de man of vrouw van je dromen ontmoeten!
Langs de kust vervolg ik de weg naar Roda. Dit gebied is archeologisch en historisch bijzonder interessant. In de omgeving zijn heel wat overblijfselen gevonden uit de Oude Griekse en Romeinse tijd. Tussen Sidari en Roda ligt Agios Georgios Pagon, een badplaats met een geweldig zandstrand. De ‘maistros’ een noordwestenwind waait hier en maakt het plaatsje een geliefde plek voor windsurfen.
Tot voor kort was Roda een agrarisch gebied, maar door het 8 kilometer lange zandstrand dat loopt tot aan Achavari, uitgegroeid tot een modern vakantieoord. Het is een ideaal gezinsstrand met een ondiepe zee.
Route 3:
Het noordoosten met Pantokratorberg, Kassiopi en Perithia
Deze route heb ik in twee keer gedaan. Om acht uur in de ochtend rijd ik met Marcel vanuit Dassia naar de Pantokratorberg. Niet doen bij enige vorm van wagenziekte!
Het is een behoorlijke klim naar 960 meter hoogte, met vele haarspeltbochten en diepe afgronden. Je vraagt je regelmatig af hoe je een eventuele tegenligger moet passeren. Maar het is vroeg en stil op het eiland dus we komen slechts twee keer een Griekse tegenligger tegen. Op de bergtop zijn we alleen. Er is wel een cafetaria maar die is gesloten. We lopen er wat rond en zoeken het klooster. Intussen genieten we van een mooi uitzicht op Albanië enerzijds en bij helder weer op Italië anderzijds. Het Pantokrator klooster blijkt 100 meter lager te liggen, en het is dicht, dus we kunnen uitsluitend de buitenkant bewonderen. Op 6 augustus zal hier de Pantokratorviering worden gehouden. Het grootste dorpsfeest op het eiland met een zesdaagse pelgrimtocht naar de top van de berg.
De dag erop rijd ik naar Kassiopi. Dit is een charmant provinciestadje op 36 km van Corfustad. Ik beklim er de Kassiopi-burcht op de heuvel boven de twee kleine baaien die in de Middeleeuwen de havens van de stad vormden. Toen het de beurt aan de Venetianen was om over Corfu te heersen, verzetten de inwoners van Kassiopi zich hiertegen en verstopten zich in de burcht. Van hieruit wisten zij de aanvallen een tijd af te slaan. Echter, toen de Venetianen toch binnenkwamen, braken de Corfioten de burcht bijna helemaal af.
Ik probeer een route uit door het binnenland en plots zie ik een bord naar Old Perithia. Mijn nieuwsgierigheid brengt me na 14 kilometer hobbelen op de weg in een desolaat spookdorpje (ooit woonde er 1200 mensen). Het is een van de oudste bergdorpen van het eiland en nu bijzonder door het verlaten karakter. De natuur neemt steeds meer de overhand en de achtergelaten ruïnes zijn een mooi decor voor mijn foto’s.
Route 4:
Het zuiden met Benitses, het Korissionlake, Lefkimmi en Agios Mathaeos
Ik vertrek eerst naar Benitses. Natuurlijk moet je hier het Achilleion, toevluchtsoord van keizerin Elisabeth (beter bekend als Sissi) bezoeken. Zij liet het bouwen in 1889. Zowel de twee wereldoorlogen als de verwoeste economie maakt dat het Achilleion er eind jaren 50 verloren bij stond. In 1962 kocht de Griekse regering het domein. Het gebouw werd in ere hersteld en vele bezittingen uit de oude tijd werden teruggehaald. Nu is het een museum en voor € 10,-, en een mondkapje, kun je het bezoeken.
De route gaat verder langs de kust en daar is ineens het Keizersbruggetje. Over deze brug passeerde het keizerlijk gezelschap om van het Achilleion naar de zee te gaan.
Bij bestudering van Corfu las ik regelmatig over de Korissia-lagune. Het werd geroemd om haar prachtige flora en fauna in en om het Korrisionlake. Dichtbij is een parkeerplek en de laatste halve kilometer gaat te voet. Een slang schiet er weg door de struiken, dat was even schrikken! Verder is er niets te zien. De lagune zelf is verlaten en ziet er uit als een verwaarloosde tak van de ZuidHollandse duinen. Kun je overslaan.
Op naar Lefkimmi. Om 11.00uur rijden we het stadje in. Hier is de tijd stil blijven staan: smalle straatjes, hoge huizen, lieflijke pleintjes, kerken en ouderwetse cafés. Het is zondagmorgen en de kerken zijn net uitgelopen en dus de cafés volgestroomd. We nemen een koffie op het terras tussen de met rozenkralen-zwaaiende Griekse mannen.
Nog iets zuidelijker ligt Kavos. Een heel toeristisch dorp dat dankzij haar veilige zandstrand, ideaal is voor watersporten. Hier in het zuiden hangt ook die typische Griekse lucht. Het is de oleander heb ik me laten vertellen, deze groeit vooral in het Middellandse Zee gebied en behoort tot de maagdenpalmfamilie.
Op de terugreis wil ik nog graag stoppen bij Gardiki, nabij Agios Matheos, een Bijzantijnse burcht. Deze achthoekige burcht heeft een versterkte toren op iedere hoek. In 2013 is het met behulp van Europees geld gerenoveerd en we zijn vooral onder de indruk van de grootte van de burcht.
Corfu stad. De stad is op te delen in drieën: de Oude stad gebouwd tussen de twee forten en ingesloten door wallen, de Nieuwe stad met de haven en commerciële drukte en het schiereiland Kanoni.
Dat Corfu een levendige stad is zie je aan het Piazza (handelscentrum), het grote Esplanadeplein (voorheen een leeg terrein zodat de schutters vanaf het fort de aanvaller konden zien aankomen, nu een stadspark met podium, beelden en veel wandelpaden) en de Liston-galerij, een bogengalerij met koffiehuizen en restaurants gebouwd tijdens de Franse bezetting.
Het oude fort is de heuvel aan de oostelijke kant. Het was praktisch gelegen voor de defensie tegen aanvallen vanaf landzijde en ook de zee was goed te contoleren door de hoge ligging. Het nieuwe fort ligt aan de andere kant en herbergt momenteel de faciliteiten van de marine. De kerken van Corfustad zijn religieuze en historische monumenten. Een kerk in het bijzonder wil ik noemen; de St Spyridonkerk aan het vertaald: Tegelplein van Onze Heilige. De kerk is gebouwd door priester Nicodemus en behoort qua stijl tot de driebeukige basilieken. Ik vind het gewoon een mooie kerk. De kerk ligt aan het levendige plein waarop het beeld van Georgios Theotokis, politicus van Corfu die 4 x minister-president van Griekenland was, te bewonderen is.
In het neoklassieke paleis van de Heiligen Michael en Georgios bevind zich het museum voor Aziatische kunt, het historisch archief en de Archeologische dienst. Voor het paleis het standbeeld van Frederick Adam ,die Corfu van waterleidingen voorzag.
De meeste bezochte bezienswaardigheid van Corfu is in Kanoni, gelegen ten zuiden van de stad. Meest gefotografeerd is het Vlachernon klooster en de beroemde Pontikonissi (muizeneilandje) met Pantokrator-klooster. Van dit piepkleine eilandje wordt gezegd dat dit het mythische schip van Odysseus is. Versteend door Poseidon, zoals Odyssee van Homerus vertelde. Een kleine uitstap naar de Griekse Mythologie wat Corfu betreft: Poseidon, god van de zee, had het gemunt op Odysseus, merkte zijn schip op en veranderde het in een rots. Hij wierp Odysseus op de kust van Scheria (Corfu) waar het koninkrijk der Faiaken was, een gastvrij volk dat geregeerd werd door Koning Alcinous. De dochter van de koning Nausikäa was naar het strand gegaan om er kleren te wassen en zag de uitgeputte Odysseus daar slapen. Odysseus werd wakker en sloot vriendschap met Nausikäa en zij nam hem mee naar het paleis. Odysseus bewonderde de gebouwen, de haven en de fraaie stad Corfu.
Corfu Wist u datjes
Wist u dat…
-er bijna geen witblauwe, typische Griekse huisje op Corfu te vinden zijn?
-dit komt omdat er geen Turkse bezetting is geweest waartoe als protest de Grieken hun huizen in de nationalistische kleuren schilderden?
-de meeste wijn gemaakt wordt in de Ropa vallei, en dan met name witte wijn van de Robollo druif (90%) en de Kakotgrigis druif?
-Grieken geen overlijdensbericht rondsturen maar een aankondiging middels een pamfletje doen bij de kerk?
-je er dan snel bij moet wezen, want de begrafenis vindt binnen 24 uur plaats?
-Mezze, een soort Griekse tapas zijn?
-er zoveel olijfbomen in Corfu zijn, omdat de Venetianen een goudstuk beloofde voor het plantten van 10 olijfboompjes?
-dit voortkwam uit het gebrek aan olijfolie in Italië?
-door het vochtige en warme klimaat, de vele neerslag en de bodemgesteldheid Corfu een rijke flora en fauna heeft?
-je hierdoor midden februari de eerste wilde Orchideeën hier kunt bewonderen?
-Spyridon de beschermheilige van Corfu is, en daarom veel jongens de naam Spyros hebben?
-je Corfu zeker kunt bezoeken als je gezelschap bestaat uit zowel zonaanbidders als cultuurliefhebbers!
Meer weten over hoe je een vakantiebestemming kiest? download mijn gratis e-book.
