Er was een tijd dat Collioure, aan de uiterste zuidkust van Frankrijk vlak bij de Spaanse grens, in de Pyrénées-Orientales, voelde als een verborgen juweel. Een vissersdorp waar de kleuren van de huizen net zo mooi waren als de zonsondergangen, en waar de geur van vers gegrilde sardientjes en ansjovis zich mengde met de zilte zeelucht. In 1990 bezocht ik deze badplaats met Pa, mijn opa. Hier maakte ik een keuze voor de hotellerie. Wil je daar meer over weten? Klik dan hier.
Vandaag is Collioure nog steeds prachtig – maar de beleving is veranderd.
Het stadje van de schilders
Begin 20e eeuw werd Collioure ontdekt door kunstenaars als Matisse en Derain, die hier het fauvisme, een expressionistische kunststroming, nieuw leven inbliezen. De intense lichtval, de azuurblauwe baai en de pastelkleurige gevels werden hun canvas. Wie nu door de smalle straatjes slentert, ziet nog steeds talloze kunstgalerieën, schildersezels en kleurrijke luiken, het decor lijkt nauwelijks veranderd.
De charme… en de drukte
In de ochtend, vóór de dagjesmensen arriveren, kun je de rust en charme van Collioure nog proeven. Vissersbootjes dobberen in de haven, de Notre-Dame-des-Anges weerspiegelt zacht in het water. Het uitzicht op de pastelkleurige gevels is dan nog niet vertroebeld door de zomerse mensenmassa.
Vanaf halverwege de ochtend vullen de straatjes zich met toeristen. De terrassen, ooit het domein van dorpsbewoners en kunstenaars, worden nu gedomineerd door buitenlandse bezoekers. Veelal Amerikanen. Ik ontdek dat Collioure in 2024 is uitgeroepen tot het mooiste kustplaatsje van Frankrijk. En waarschijnlijk heeft deze verkiezing veel aandacht gekregen in de Amerikaanse media. De prijzen zijn meegegroeid met de populariteit: een eenvoudige koffie kost er tegenwoordig meer dan in menig Parijse wijk. En er staan wachtrijen voor de terrassen aan het strand.
Château Royal
Het imposante Château Royal de Collioure ligt direct aan zee en domineert de haven. Het kasteel werd in de Middeleeuwen gebouwd en later versterkt door de beroemde bouwmeester Vauban. Door de eeuwen heen diende het als residentie voor de koningen van Mallorca, verdedigingsbolwerk en later zelfs als gevangenis. Vandaag kun je het bezoeken en genieten van de middeleeuwse zalen, de dikke muren en het uitzicht over de stad en de Middellandse Zee.
Église Notre-Dame-des-Anges
Direct aan de waterkant staat de Église Notre-Dame-des-Anges, een van de iconen van Collioure. De kerk valt meteen op door haar klokkentoren, die oorspronkelijk als vuurtoren fungeerde. Binnen vind je een prachtig barok altaarstuk en kleurrijke details die de maritieme sfeer van de stad weerspiegelen. Vooral bij zonsondergang, als het licht warm over de gevel valt, is dit een geliefde plek voor fotografen.
Chapelle Saint-Vincent
Op een smalle landtong in zee staat de kleine Chapelle Saint-Vincent. Volgens de legende werd hier de martelaar Vincent van Zaragoza in zee gegooid. De kapel is klein maar indrukwekkend door de ligging: omringd door water en met uitzicht op de kustlijn.
Vieux Quartier du Mouré
Het oude centrum, Vieux Quartier du Mouré, is een wirwar van smalle straatjes en kleurrijke gevels. Slenter door de geplaveide straatjes, ontdek kleine kunstgalerijen en proef lokale specialiteiten zoals ansjovis, waarom Collioure bekendstaat.
Moulin de Collioure
Net buiten het centrum staat de Moulin de Collioure, een oude windmolen uit de 14e eeuw die in de jaren ’90 is gerestaureerd. Tegenwoordig wordt hij gebruikt voor de productie van olijfolie, volgens het internet. Maar toen ik het wilde bezoeken was alles gesloten.
Vanaf de molen heb je bovendien een prachtig uitzicht over Collioure en de omliggende heuvels vol wijngaarden. Bovendien kun je vanaf hier het Fort Saint Elme, een stervormige vestign uit de 16de eeuw zien liggen.
