Onderweg naar Denemarken leek het me leuk een onbekend stadje aan de Duitse Waddenzee te bezoeken. Dat werd Varel, met het nabijgelegen Dangast. Achter het grote industrieterrein met enorme fabrieken voor vliegtuigonderdelen, porselein, papier en karton en zelfs een koekjesfabriek bevindt zich het zeer rustig stadje Varel met 25000 inwoners.
Windmolen
Varel lift mee op de aantrekkingskracht van Dangast. Dangasttoeristen komen naar Varel vooral gebruikmakend van het uitstekende fietsknooppuntennetwerk. Menigeen bezoekt dan de Vareler Windmolen. Een van de hoogste windmolens, namelijk 39 meter, in Duitsland. Het is gebouwd in 1848 en diende tot 1965 als graanmolen. Nu is het een verzamelplaats van historische objecten, ookwel oude meuk. Er zullen zeker bijzondere voorwerpen te zien zijn, maar het staat zo vol en het is zo stoffig dat ik continu werd afgeleid.
Ik verheugde me op het Heimatmuseum. Door de beperkte openingsuren, namelijk zaterdag van 15.00-17.00uur, plande ik mijn ronde zo dat ik er op tijd was. Een briefje op de deur vertelde me echter dat de openingstijden, tijdelijk, veranderd waren naar de woensdag. Jammer. Het heimatmuseum moet een overzicht geven van de lokale geschiedenis.
Schlosskirche
Midden in het centrum van Varel staat de Schlosskirche. Deze barokke kerk is een architectonisch hoogstandje. Het slot uit de 17de eeuw dat bij de kerk hoorde is gesloopt en daar is nu een prachtig stadsplein ontstaan.
De historische wandeling die je met qr-codes kunt maken door het centrum van de stad brengt je ook naar de Waisenhausstrasse. Hier staat het voormailge weeshuis uit 1671. Het u-vormige gebouw diende als opvang voor wezen en is nu het kantoor voor jeugdhulp.
Watertoren
Aan de rand van het stadje staat de watertoren van Varel. De watertoren is 50 en een halve meter hoog en is gebouwd in 1913. De watertoren is nog altijd in gebruik zoals hij oorspronkelijk gebouwd is, als wateropslag. Je kunt de watertoren ook beklimmen en op 41 meter hoogte genieten van het uitzicht op de Jadeboezem, de Noordzeebaai waar ook Dangast aan ligt.
Na twee dagen in de stad besluit ik een bezoekje aan Dangast te brengen. Het is een mooie dag in april. File op de 6 km lange weg naar de badplaats toe. Overal Duitse campers en caravans.
Er staan er honderden aan het strand. Dit is zeker niet het kleinschalige, rustige badplaatsje waar ik over hoorde. Ik schrik van deze mensenmassa en maak direct rechtsomkeert. Terug naar Varel.
