Bijgewerkt op 30 november 2021
Ik houd van alle soorten reizen. Culturele uitstapjes, strandvakantie, soloreizen, stedentrips, als reisbegeleider-reizen, backpacken, vaarvakanties, roadtrips, rondreizen, historische reizen, workactions, wintersport enzovoort. De ene reis is fijn om alleen te doen, de ander met vriendinnen, weer een andere keer ga ik graag met partner, of met het hele gezin.
Barata Hotels
Deze herfstweek zetten we de vouchers van de ‘meivakantie’ in en kiezen voor Albufeira, Portugal. We, Marcel, River, Diez, Jan en Jen, reizen regelmatig op deze manier en kiezen dan vaak voor een zonvakantie op basis van all-inclusive. De uitgaanswaarden zijn dan eenvoudig: zon, lachen , buffetten, zand, zwembad, animatie, kaarten, zee. Kortom uitrusten en ontspannen.
Het massatoerisme waar de Zuid-Portugese retail zich op richt, maakt het mogelijk diverse all-inn concepten te vinden. Wij vonden er Barata-hotels. Letterlijk vertaald; goedkope hotels. En dat is ons verblijf ook. € 375 per persoon voor 10 dagen; hotel en alle (binnenlandse) dranken en maaltijden. Drie jaar geleden waren we al eens in Monica Isabel,(***) deze keer hadden we Auramar hotel.(***) geboekt. De twee hotels liggen 300 meter van elkaar. Beide aan zee en met zwembad en animatie. Het heeft die typische jaren 70-bouw. Kamer met kookgelegenheid (van de periode vóór All-inclusive) badkamer met bad (van vóór de inloopdouche) en twee losse bedden (van de periode vóór het tempur-matras). Wel (trage, maar gratis) wifi in de openbare ruimten, niet op de kamers. De kamers zijn schoon, behoorlijk ruim en gedateerd, maar degelijk meubilair. Alleen is het wel gehorig. Alsof de Portugese buurvrouw de C-trompet van het Zuid-Portugese symfonieorkest heeft ingeslikt.
Het is niet gek dat in Albufeira het massatoerisme is ontstaan. Noord-Europeanen zochten begin jaren zeventig vooral zon, zee en zand. En daar heeft Albufeira veel van! Ik bezocht er de mooie stranden met okerkleurige rotsen: Peneco (kenmerkende rots op het strand), Acoteias, Olhos de Agua, Maria Luisa, Balaia, Pescadores (met rotstunnel naar het oude centrum) Santa Eulalia, Oura, Areias de Sao Joao, Sao Rafael, Coelha, Castelo, Praia de Gale en het allermooiste, kleinste van Albufeira: Praia de Aveiro. Pal naast Hotel Auramar. Je moet even zoeken maar dan vind je links van het hotel een pad naar beneden, je kunt er alleen te voet komen. Dit baaitje is adembenemend. Wanneer ik het bezoek (door corona?) ligt er een jong stel en twee gezinnen. Meer niet. Het plaatje is natuurlijk helemaal compleet wanneer een groepje dolfijnen in de verte voorbij trekt. Dolfijnen zie je hier regelmatig.
Highlights
Voor bezienswaardigheden moet je wat meer je best doen in Albufeira. Ik vond er het Archeologisch museum(-pje) in het oude centrum, met de schatten uit de Zuid Portugese oudheid. Het museum is niet bijzonder, een enkel overblijfsel uit de Romeinse en Arabische overheersing is er te zien, maar de € 1,00 (!) entree zeker waard. En zoals River en Diez tegen elkaar zeggen: ‘Highfive, een museum hebben we weer gehad deze vakantie. Deze was niet zo erg, mam.’
Schuin aan de overkant zie je de klokkentoren (Torre de Relogio) met de smeedijzeren klok. Albufeira ademt, ondanks alle schade die de verwoestende aardbeving in 1755 veroorzaakte, de Moorse (Marokkaanse Berbers en Arabieren) sfeer uit. De witgekalkte huisjes, de smalle kronkelstraatjes, de Moorse boog op de Travessa da Igreja Velha-kerk, de geur van jasmijn, de kinderkopjes op de grond, het voormalige kasteel en de oude stadsmuur.
Samora Barros
Op het drukke horecaplein in het oude centrum staat een beeld. Een borstbeeld van Samora Barros. Met het vizier op een ijskoud biertje, loop je er zo aan voorbij. Maar ik ga er naar binnen. Het is het domein van Samora Barros (1887 Albufeira-1972 Albufeira). Dé schilder van het naturalisme, van de Albufeira. Hij schilderde vooral zeegezichten, maar ook portretten. In de galerie kun je enkele werken van hem bewonderen, maar ook van collega-kunstenaars uit de regio. Je kunt er gratis naar binnen.
Lokale lekkernijen
In het oude centrum, maar ook aan de ‘Strip’ (uitgaansgebied) en op het strand zijn veel leuke restaurants. Een maaltijd uit de typisch Portugeses cataplana pan, twee bolvormige koperen delen die op het vuur een soort sudderoventje vormen, is een aanrader. Sowieso vind je hier veel verse vis als inktvis, tonijn en sardines. Geen visliefhebber? Dan is er de Portugese Kip Piri Piri, een kipgerecht dat ontstaan is door de peper die de Portugese zeevaarders uit Amerika meenamen, naar Afrika vervoerden en in olie vorm weer mee terug namen naar Portugal. Hier werd de peper een populair ingrediënt in de nationale keuken en dan met name in combinatie met kip. Er zijn een aantal restaurants in de Algarve die enorm populair zijn om hun kip piri piri. Ramires is er één van. De restaurants worden gekenmerkt door lange tafels, rood witte kleedjes en een zeer beperkte menu kaart( lees; 2 gerechten kip of garnalen piri piri). Wij ontdekten er deze vakantie echter Manel Dos Francos, en vonden die nóg lekkerder!
Loulé
Nog een standaarduitstapje bij onze relaxreis is een bezoekje aan de locale markt. Het hotel adviseert Loule, een plaatsje op 30 kilometer van Albufeira. Er gaan diverse bussen heen. Iedere zaterdag is er een zigeunermarkt. Mijn tip is die markt vooral over te slaan. Maar ga het centrum van Loule in! Dit is een van de oudste stadjes van de Algarve. In 715 viel het in handen van de Moren en dat zie je nog overal terug. Bijvoorbeeld in de markthal in het centrum. Maar ook in bouwstijl van de pittoreske straatjes en gezellige pleintjes. Zo ook het ‘Convento do Espirito Santo’, in de vroege 17de eeuw gebouwd opvanghuis voor ‘onbeschermde’ vrouwen. Nu vind je hier allerlei ambachtelijke winkeltjes met prachtige sieraden, kleding, woonaccessoires en typisch regionale lekkernijen. Wij dronken er bovendien een koffie op het plein a € 1,10!
Meer lezen over leuke plaatsjes in Portugal? Kijk hier bij de andere blogs over plaatsjes in Zuid- Europa.
