Alhoewel het geen dorp of buurtschap met een A is maar een eiland, en dus de gemeente Ameland, vond ik hem toch horen bij Friesland met een A. Het project dat ik deed in juni 2020 (link hier naar mijn instagramstorries, hoogtepunten Friesland met een A) om toch een reisgevoel te beleven.
En terwijl ik dit schrijf bedenk ik mij dat het wellicht leuk is om van alle eilanden, TVTAS; weet u nog wel?, een blog te maken.
Ik moet eerlijk bekennen; om op die Waddeneilanden te komen vind ik altijd een heel gedoe. Eerst met de auto ernaartoe, dan een roteind lopen naar de boot. De overtocht duurt 45 minuten en dan kan je je vervoer gaan regelen aan de overkant. Rijen bij de fietsverhuur. Heb je beeld?
Je bent voor de overtocht van Holwerd naar Ameland aangewezen op Wagenborg passagiersdiensten, je betaalt voor de goedkoopste optie de veerdienst € 16,45 retour per volwassene. Wil je je auto meenemen dan komt daar € 106,35 bij. Het eiland is 27 kilometer lang en maximaal 4 kilometer breed, de gemiddelde Nederlander fiets dat (eventueel Elektrisch) met gemak. En je fiets meenemen kan voor 10% dwz € 10,40!
Twee weken voor vertrek probeer ik te reserveren. Eerst is de site overbelast. Dan blijkt dat je niet kan reserveren als voetganger ivm Corona. Dus op de bonnefooi!
Het leuke aan een verblijf op de Nederlandse eilanden is dat je direct het vakantiegevoel hebt. Het parkeren op de wal en het op tijd aanwezig zijn, doet denken aan een vakantievlucht vanaf Rotterdam. Dat een boot openbaar vervoer is en je dus sinds 1 juni een mondkapje op moet, was ik vergeten. Maar die kunt je gewoon kopen in een van de winkeltjes van de vertrekhal!
Ik reis met Diez, want na 3 maanden Corona, een studiedag (Wat echt? Hoe dan?) en dus kiezen wij voor een elektrische scooter.
Ballum
Ballum; dit is het kleinste dorp van Ameland maar wel het bestuurlijk centrum. Vanaf 1389 werd het eiland bestuurd door het adellijke geslacht van Cammingha, hun State stond op de plek waar nu het gemeentehuis is gebouwd. De paarden voor het gemeentehuis herinneren aan de tijd dat de Koninklijke stoet op Ameland graasden. Paarden waren belangrijk op Ameland: voor het zware werk van de boeren en het redden van mensen bij scheepsrampen op zee. Tegenwoordig worden ze alleen recreatief ingezet, je kunt overal paardentochten maken. Ook de vlag van Ameland, geel en blauw is waarschijnlijk te herleiden aan de Cammingha’s te Ballum.
Veel toeristen bezoeken Ballum echter vanwege Nobel. Waar overovergrootvader Nobel in 1901 het allereerste Nobel likeurtje mengt voor een stel verkleumde Amelanders, staat nu een slijterij, een hotel, een restaurant, fietsverhuur, suites en een museum. Het concept Nobel is wat mij betreft wel helemaal uitgemolken. Het likeurtje wordt ook allang niet meer gemaakt op Ameland maar in Schiedam.
Hollum
Hollum, in het westelijke uiteinde van Ameland. Bekend om zijn gietijzeren vuurtoren, het symbool van Ameland. Gebouwd in 1880, het 55 meter hoge bouwwerk kun je beklimmen. Langs de vuurtoren door naar het strand, kom je uit bij strandpaviljoen Sunset. Hier heerst een heerlijk relaxte sfeer, zoals een strandtent hoort te hebben. De consumpties en gerechten zijn aan de prijs, maar de kwaliteit is dan ook goed. Na het strand ploffen we neer bij Tante Ann. (Dit is een terras zoals Lebbis het bedoelt!) Het terras oogt zeer comfortabel door zijn luxe stoelen. De sfeer is goed, de bediening corona-correct en de consumpties met liefde geserveerd. We bestellen een broodje voor bij de borrel. Een heuse anderhalve meter plank verschijnt op tafel met een heerlijk wit en bruin brood met wel 4 verschillende smeersels. Mmmmm. En bij de borrel spelen we natuurlijk Keer op Keer ons nieuwe favoriete spel!
Van Tante Ann, naar de Zwaan, het café-terras op de hoek. In de heerlijke voortuin van de Zwaan is helaas geen middagzon, dus we gaan naar binnen. Hier gaat iets mis, de sfeer van buiten, relaxed, verzorgd is binnen helemaal anders. Er hangt een geur van oud bier en sigarettenrook, en zoals in veel cafés waar eten geserveerd wordt kijk je tegen een decoratie aan van nepbloemen, actionkaarsen en vieze peper en zoutvaatjes uit 1990. We kiezen voor een voorgerechtje; mijn tonijnsalade is prompt een geitenkaas salade geworden, maar Diez d’r knoflookgarnaaltjes smaken best!
Ons bed staat vanavond in de Walvisvaarder te Hollum. Een eenvoudig en het goedkoopst vindbare beschikbare hotel (**) op Ameland. Je betaalt er alsnog hetzelfde voor een kamer als in Lunia, je krijgt er alleen het comfort van 2 sterren minder. De barmedewerkster mompelt een goedemiddag, en staat al klaar met de sleutel. De kamers zijn boven het restaurant gebouwd en behoorlijk gehorig. Ik maan Diez niet te springen van het bed, want ik vermoed dat de kroonluchter in het restaurant onder ons dan een saltootje zal maken. De kamers zijn echter wel ruim en schoon. Wat er ontbreekt is passie en kleur.
Voor het ontbijt ploffen we neer bij de buren, Bakkerij de Boer. Goede koffie en goede boterhammen! Specialiteit van dit bedrijf, dat hier al sinds 1805 een begrip is, zijn de Kaaksen, scheepsbeschuit, die vroeger als proviand werden meegenomen op vissersschepen. Tijd voor een bezoek aan Hidde Dirk Kats (1747-1824) de bekendste commandeur van Ameland. Dit komt mede door het dagboek dat hij schreef over de overwintering in Groenland. We mogen naast hem poseren.
Nes
Nes herbergt het Natuurmuseum Ameland. In het natuurmuseum maak je op aansprekende wijze kennis met de natuur en de fascinerende natuurlijke processen op en rond het eiland. Dit gebeurt door gebruik te maken van bijzondere en vernieuwende presentatievormen met beeld, met videospel, in quizvorm, door te voelen en met korte duidelijke uitleg. Wij doen ook het blotevoetenpad, dat direct achter het museum langsloopt. Deze is om een klein watertje aangelegd, en leuk voor de hele familie. Ga je hier naar het strand? Dan passeer je de grote ketens: Landal en Westcord. En uiteindelijk kom je terecht bij strandtent Sjoerd. Stijlvol aangekleed en overzichtelijk bestelsysteem met qr-code.
De hoofdstraat van Nes is druk en gezellig. Veel terrasjes en aardige winkeltjes. Eilander woonwinkels, de betere kledingmerken en souvenirs zijn er volop te krijgen. En grote cola. We ploffen neer bij Cafe Nes en hier serveren ze grote cola’s 0.33. Speciaal voor de Duitse gast. En die is hier in overvloed.
Nu op zoek naar Kardinaal de Jong. We vinden hem bij het brandspuit huuske (deze werden in 1913 gebouwd om de brandspuiten te bewaren) Kardinaal Johannes de Jong (1885-1955) geboren op Ameland, kwam als aarstbisschop van Utrecht tijdens de tweede Wereldoorlog in verzet tegen de Duitse bezetter. Hij staat er wat somber bij.
Buren
Buren, het meest oostelijk gelegen dorp. Van oorsprong een lintdorp. Een kreet die ik in mijn Friesland met een A al vaker deelde. Gebouwd dus als een lint om de toegangsweg heen. Ook staat hier een prachtig beeld van de meest bekende sage van het waddengebied. Rixt (of Rixtermooi) leefde er vele jaren terug met haar zoon in een hutje op de Oerd. Ze lokten er schepen naar de kust en leefden van het stropen en jutten. De zeelieden vertellen dat men bij hoge zee haar gedaante nog langs het strand ziet zwerven.
