Ik moet eerlijk bekennen: om op de Waddeneilanden te komen vind ik altijd een hele onderneming. Eerst met de auto ernaartoe, dan een roteind lopen naar de boot, als je tenminste een beetje betaalbaar wilt parkeren.
Dan een 45 minuten durende overtocht op een boot waar het altijd stinkt naar fabriekgehaktballen in een bainmarie. En als je aankomt opstellen in rijen van drie bij de fietsverhuur. Heb je beeld?
Je hebt wel meteen het gevoel dat je in het buitenland bent door al deze handelingen. Dat dan weer wel.
Je bent voor de overtocht van Holwerd naar Ameland aangewezen op Wagenborg passagiersdiensten, je betaalt voor de goedkoopste optie de veerdienst € 16,45 retour per volwassene. Wil je je auto meenemen dan komt daar € 106,35 bij. Het eiland is 27 kilometer lang en maximaal 4 kilometer breed, de gemiddelde Nederlander fiets dat (eventueel Elektrisch) met gemak. En je fiets meenemen kan voor 10% dwz € 10,40!
Ballum
Ballum; dit is het kleinste dorp van Ameland maar wel het bestuurlijk centrum. Vanaf 1389 werd het eiland bestuurd door het adellijke geslacht van Cammingha, hun State stond op de plek waar nu het gemeentehuis is gebouwd. De paarden voor het gemeentehuis herinneren aan de tijd dat de Koninklijke stoet op Ameland graasden. Paarden waren belangrijk op Ameland: voor het zware werk van de boeren en het redden van mensen bij scheepsrampen op zee. Tegenwoordig worden ze alleen recreatief ingezet, je kunt overal paardentochten maken. Ook de vlag van Ameland, geel en blauw is waarschijnlijk te herleiden aan de Cammingha’s te Ballum.
Veel toeristen bezoeken Ballum echter vanwege Nobel. Waar overovergrootvader Nobel in 1901 het allereerste Nobel likeurtje mengt voor een stel verkleumde Amelanders, staat nu een slijterij, een hotel, een restaurant, fietsverhuur, suites en een museum. Het concept Nobel is wat mij betreft wel helemaal uitgemolken. Het likeurtje wordt ook allang niet meer gemaakt op Ameland maar in Schiedam.
Hollum
Hollum, in het westelijke uiteinde van Ameland. Bekend om zijn gietijzeren vuurtoren, het symbool van Ameland. Gebouwd in 1880. Het 55 meter hoge bouwwerk kun je beklimmen. Langs de vuurtoren door naar het strand, kom je uit bij strandpaviljoen Sunset. Hier heerst een heerlijk relaxte sfeer, zoals een strandtent hoort te hebben. De consumpties en gerechten zijn aan de prijs, maar de kwaliteit is dan ook goed.
Na het strand fiets je zo Hollum weer in. Je kan dan een koffietje doen bij Tante Ann, een aanrader.
Ons bed stond die avond in de Walvisvaarder te Hollum. Een eenvoudig en het goedkoopst vindbare beschikbare hotel (**) op Ameland. Je betaalt er alsnog hetzelfde voor een kamer als in Lunia. De barmedewerkster mompelt een goedemiddag, en staat al klaar met de sleutel. De kamers liggen boven het restaurant en zijn behoorlijk gehorig. Ik maan Diez niet te springen van het bed, want ik vermoed dat de kroonluchter in het restaurant onder ons dan een saltootje zal maken. De kamers zijn echter wel ruim en schoon. Wat er ontbreekt is passie en kleur.
Voor het ontbijt ploffen we neer bij de buren, Bakkerij de Boer. Goede koffie en goede boterhammen! Specialiteit van dit bedrijf, dat hier al sinds 1805 een begrip is, zijn de Kaaksen, scheepsbeschuit, die vroeger als proviand werden meegenomen op vissersschepen.
We maken een ronde door Hollum en brengen een bezoek aan Hidde Dirk Kats (1747-1824) de bekendste commandeur van Ameland. Dit komt mede door het dagboek dat hij schreef over de overwintering in Groenland. We mogen naast hem poseren.
Hollum heeft ook nog het Abraham Fock Martiem Museum. Een museum over radioverbindingen en kapiteinsverhalen. Bovendien is het een keer per maand het startcentrum voor een heuse paardenreddingsboot demonstratie. Een indrukwekkend spectakel met Amelander boeren op een kar, 8 prachtige paarden en een reddinsgboot. De stoet trekt door het dorp naar het strand en daar wordt getoond hoe de paarden de boot te water hielpen.
Nes
Nes herbergt het Natuurmuseum Ameland. In het natuurmuseum maak je op aansprekende wijze kennis met de natuur en de fascinerende natuurlijke processen op en rond het eiland. Dit gebeurt door gebruik te maken van bijzondere en vernieuwende presentatievormen met beeld, met videospel, in quizvorm, door te voelen en met korte duidelijke uitleg. Wij doen ook het blotevoetenpad, dat direct achter het museum langsloopt. Deze is om een klein watertje aangelegd, en leuk voor de hele familie. Ga je hier naar het strand? Dan passeer je de grote ketens: Landal en Westcord. En uiteindelijk kom je terecht bij strandtent Sjoerd waar het goed toeven is.
De hoofdstraat van Nes is druk en gezellig. Veel terrasjes en aardige winkeltjes. Eilander woonwinkels, leuke kledingshops en souvenirs zijn er volop te krijgen. In de zomeravonden op woensdag is er braderie. Wij vonden de Boedha tuin met het aangrenzende kado-winkeltje ook echt een bezoekje waard.
Nu op zoek naar Kardinaal de Jong. We vinden hem bij het brandspuit huuske (deze werden in 1913 gebouwd om de brandspuiten te bewaren) Kardinaal Johannes de Jong (1885-1955) geboren op Ameland, kwam als aarstbisschop van Utrecht tijdens de tweede Wereldoorlog in verzet tegen de Duitse bezetter. Hij staat er wat somber bij.
Hier verbleven wij in Hotel Nes. Een drie sterren hotel met 59 kamers. De kamers zijn keurig en schoon. Het ontbijt is een ruim buffet. Alleen de openingstijden van de bar zijn wat lastig te peilen. Een prima uitvalsbasis nabij Nes.
Buren
Buren, het meest oostelijk gelegen dorp. Van oorsprong een lintdorp. Een kreet die ik in mijn Friesland met een A-project al vaker deelde. Gebouwd dus als een lint om de toegangsweg heen. Ook staat hier een prachtig beeld van de meest bekende sage van het waddengebied. Rixt (of Rixtermooi) leefde er vele jaren terug met haar zoon in een hutje op de Oerd. Ze lokten er schepen naar de kust en leefden van het stropen en jutten. De zeelieden vertellen dat men bij hoge zee haar gedaante nog langs het strand ziet zwerven.
Naast heerlijk fietsen en wandelen en interresante musea heeft Ameland ook leuke excursies. Een tocht met een robbenboot om de zeehonden te zien is altijd leuk en voor het hele gezelschap toegankelijk. Of wat denk je van wadlopen? Of een proeverijtje bij het Amelander bierlokaal. En wil je wat meer spanning? Doe dan een dagje Amelander Adventure op het strand. Met bubblefootbal, beach-golf, golfsurfen en blokarten bijvoorbeeld.
De eerste keer dat ik dit blog publiceerde was het onderdeel van mijn project: Friesland met een A. Alhoewel het geen dorp of buurtschap met een A is maar een eiland, en dus de gemeente Ameland, vond ik hem toch horen bij Friesland met een A. Dit was het verslag van een project dat ik deed in juni 2020 (link hier naar mijn instagramstorries, hoogtepunten Friesland met een A) om toch een reisgevoel te beleven. Dit blog is aangevuld met de belevenissen van de Crusj Singlereis in augustus 2023.
