Pas in 1957 werd de belangrijkste haven van Kefalonia ook de hoofdstad van Kefalonia. Argostoli is als een amfitheater gebouwd met uitzicht op de lagune van Koutavos. En aan de lagune is een heerlijke boulevard met witte en zwarte steentje gebouwd. Hier kun je flaneren, een ouzo drinken, of luisteren naar muzikanten op het terras.
In de ochtend koop je hier je vis direct van de vissersboten. Even verderop liggen de boten in de haven en daartussen in is een pier gemaakt speciaal voor de cruiseboten. Als je geluk hebt kun je vanaf de kade de caretta caretta zeeshildpad voorbij zien zwemmen.
Vallianouplein
Het hart van de stad is het Vallianou plein. Het plein dankt haar naam aan de nationale weldoener Panagis Vallianos, die veel geld schonk aan het onderwijs en de gezondheidszorg. Een enorm groot standbeeld van Vallianos siert het grote, open plein met hoge palmbomen. Rondom het vierkante plein vele horecagelegenheden het voormalige bankgebouw, het gemeentehuis en het klassieke Ionian Plaza hotel.
Achter het Vallianouplein ligt het Napierpark; een klein openbaar park dat in 2003 opnieuw aangelegd werd. Het park blijft ook na zonsondergang open en heeft een gezellige verlichting waar veel locals graag hun zwoele zomeravonden doorbrengen.
Autovrij centrum
Loop je vanaf het Vallianouplein noordwaarts, door de Lithostroto, dan kom je langs het kleine plein met het gemeentelijk theater, dat gebouwd werd op de plaats van het oude theater dat sneuvelde bij de enorme aardbeving in 1953. Kefaloniers zijn muziekminnende mensen. Door middel van dit theater waar veel muziekvoorstellingen gehouden worden, kwamen mensen van alle klassen bij elkaar.
Weer iets verderop passeer je aan de linkerkant de Agios Spiridonas kerk, waar een belangrijk icoon van de Panagia van Preveza bewaard wordt. In de kelder bevindt zich een museum over boekdrukkunst. Aan de rechterhand in de straat vind je de katholieke kerk van de heilige Nikolaas.
Rologiouplein
Rechtdoor kom je uit op het Kambanansplein, voorheen Rologiouplein. Het plein werd in 1797, na de komst van de democratische Fransen het plein van de vrijheid genoemd. Ter gelegenheid daarvan werd een boom van de vrijheid geplant. Tijdens de Franse revolutie werd hier het gouden boek van de adel verbrand. Tussen 1770 en 1790 werd een klokkentoren gebouwd met een grote klok die nog altijd bewaard is gebleven. Op de begane grond kun je in een expositieruimte de geschiedenis van de toren en het eiland voor de grote aardbeving van 1953 bestuderen.
Het plein wordt door hoge palmbomen van 150 jaar oud opgesierd. Temiddden daarvan is een karakteristieke oude waterpomp te zien.
Tenslotte kom je na de Lothosrotoustraat de Korgialenois bibliotheek voorbij. Hier vind je diverse objecten van tussen de 15de eeuw tot 1953 zoals handwerken, kerkelijke voorwerpen, klederdracht, serviezen en meubels.
Devosetou brug
Loop nu linksaf richting het water. Je ziet een ‘ponte’; brug, die Argostoli verbindt met de tegenover liggende kust Drapnos. De brug dankt haar naam aan de verbastering van de bouwer Charles deBosset. De brug is onregelmatig gevormd met bogen en balustrades en heeft een lengte van 900 meter, de langste stenen brug over zee in Europa. Halverwege de brug staat De Pillar in het water. Een monument ter ere van de bouwers. Het deel achter de brug noemt men de Koutavos Lagune.
Overal aan de waterkant van Argostoli kun je bootjes huren. Kleine bootjes, tot maximaal 6 personen, die je zonder vaarbewijs kunt besturen. Voor ongeveer 170 euro in het hoogseizoen heb je de hele dag een boot inclusief brandstof. Wanneer je zuidwaarts vaart, richting Lassi passeer je eerst het Maistrato strandje. Op de punt van het schiereiland, op het terrein van de expositieafdeling van het Museum van Natuurlijke Historie van Kefalonia en Ithaka staat een oude monumentale watermolen.
Kop van het schiereiland
Een kleine 10 meter verder, op ongeveer 1,5km van centrum Argostoli, kom je aan bij de zinkgaten aan de kust. In deze gaten, de zogenaamde ‘katavothres’ die iets onder zeenuveau liggen, zakt het water. Het water verdwijnt onder de grond en komt 15 km verder bij het meer van Karavomylos weer omhoog.
Op het allerlaatste puntje van het schiereiland zie je de vuurtoren van Agii Theodori, een elegant verblindend wit rond gebouwd dat omringd wordt door 2o zuilen met een torentje aan de top. Je schijnt vanaf hier ook de mooiste zonsondergang te kunnen bekijken.
Met het bootje vaarden we nog door voorbij Lassi naar de white rocks waar je ook nog een grot in kunt zwemmen. Om het rondje compleet te maken bezochten we daarna Rabbit beach, tegenover Xi beach, het rode strand, waar wij voor anker gingen om te lunchen. Al met al een echte aanrader om zo’n boottochtje op eigen houtje te maken!
Lees meer blogs over Kefalonia op mijn site. Vind jij ook dat dit de bestemming voor de Indereiskoffer-singlereis van 2025 moet worden? Ik hoor je mening graag op kim@indereiskoffer.nl